Yağlayıcı - nerede büyüdüğünün, mantarın toksisitesinin açıklaması

Tartışılan mantar çeşitliliği, karakteristik kaygan kapak nedeniyle bir meme başı olarak adlandırılır. Mantarı ayrıntılı olarak ele alırsanız, cildinin yağlanmış gibi görünebilir. Parlar ve parlar. Dünyanın farklı ülkelerinde bu çeşitlilik en kısa sürede çağrılmaz: tereyağı, tereyağı, tereyağı, vb. Bugünün malzemesi bu çeşitliliğe adanmıştır. Bunu ayrıntılı olarak ele alacağız.

tanım

1. Silindir biçimindeki bacağın yüksekliği 10 cm'den fazla büyümez.Ortalama değerler 5-8 cm içinde tutulur, tabanın çapı 3-4 cm, beyazımsı bir renkle boyanır, alt kısmı daha koyu, tonu üste uyar. Bacağından beyaz bir sıvı çıktığında sık görülen durumlar vardır. Donar, mantar grenli görünür.
2. Yağlı mantarlar, mantar ailesinin orta temsilcilerine aittir. Mossovics'e biraz benziyorlar. Mantarların olgunlaşmasından sonra yarım küre biçimindeki şapka düz hale gelir. Dış verilerine göre, bir yastığa benziyor. Çapı 15 cm'ye kadar büyür, mantarın son tonu büyüme bölgesine ve belirli bir örneğin çeşitliliğine bağlıdır.
3. Ayırt edici bir özellik, şapkada bir cilt filmi olması, parlaması ve yapışmasıdır. Dışarıda nemli olduğunda, şapka kaygan hale gelir. Mantarlar kurursa, şapka çatlar veya kadife olur. Kabuk kapaktan kolayca çıkarılabilir. Şapkanın rengi değişir, buffy, kahverengimsi, kahverengi, sarı, çikolata olabilir. Lekeler veya renk geçişleri görülebilir.
4. Yumuşak kısım yoğunlaştırılmış, yumuşak, sarı veya beyaz pigmentlidir. Keserseniz veya kırırsanız, kırmızı veya mavi bir pigment görünecektir. Hamurun kokusu yoktur, ancak bazen mantar iğneler gibi kokabilir. Yağlayıcılar sadece olgunlaşmanın ilk haftasında yenilebilir, çünkü çabuk yaşlanırlar. 8 gün sonra cilt sarkar ve koyulaşır, meyve veren organlar çürümeye ve solucanlaşmaya başlar.
5. Herkes yağlı değildir, ancak çoğunun bir etkisi vardır. Şapkanın altında bulunur ve tabana bağlanır. Bir örnek olgunlaştığında kapağı yırtılır. Bacakta bir halka oluşur. Üreme ile ilgili olarak, sarı renkli sporlar tarafından gerçekleştirilir.

bitki örtüsü

1. Türlerin temsilcileri Asya, Avrupa ülkelerinde yaygındır. Kuzey Yarımküre'de bulunurlar. Ancak Avustralya ve Afrika'da büyüyen koloniler var. Yağlı balıklar iğneler altında yaşamayı tercih eder, ancak genellikle bir meşe korusunda veya ağaçların yanında bulunur.
2. Her şey belirli koloniye bağlı. İlk grup sadece bir ağaç türü ile büyüyebilir. İkincisi, sedir, ladin, çam, yaprak döken türler de dahil olmak üzere farklı çeşitlerle yaşar. Bu mantarlar pratik olarak karanlık ormanda yetişmez.
3. Sessiz avcılık için bir ambulans planlanıyorsa, ormansızlaşma, kenarlar, orman yolları ve yol kenarlarının yanı sıra genç iğnelerin çeşitli açıklıklarına ve çalılıklarına gitmek gerekir. Kelebekler tek başına ve sömürge olarak büyür.
4. Türlerin bu temsilcileri yeterince erken görünür, bu nedenle Haziran-Temmuz aylarında toplantıya girebilirsiniz. Ekim ayına kadar sürer, ancak her şey büyüme bölgesine bağlıdır. Bazı iklim bölgelerinde, bu mantarlar Nisan ayında gider.
5. Ulusal işaretleri takip ederseniz, ilk mantar tereyağı partisi çiçekli çamların başlangıcına denk gelir. Ve ikinci ürün, ıhlamur Temmuz ayında çiçek açmaya başlar başlamaz kendini hissettirir. Üçüncü yaklaşım hiçbir şeyle bağlantılı değildir, sadece mantarlar için rahat bir varoluş için tüm koşullar yaratılır. Sonbaharın ortasına veya sonuna gitmeleri gerekiyor.Çünkü şu anda sıcaklık genellikle 15 derecenin üzerinde kalıyor.
6. Bu mantarlar düşük sıcaklıklarda iyi yetişmez. Sıcaklığa ve yeterli neme ihtiyaç duyarlar. Yağmurdan sonra, ilk örnekler iki gün sonra yüzeyde görünür. Toprak sonbahar mevsiminde donarsa, mantarlar büyümeyi durduracaktır.

Yağlayıcı Çeşitleri

Şimdi bu mantarların hangi çeşitlerinin var olduğunu, kendi aralarında nasıl farklılaştıklarını ve nasıl göründüklerini inceleyeceğiz. Sadece yenilebilir türlerle ilgili olacak.

taneli

1. Bu çeşit yenilebilir, yaz mevsiminde oldukça erken ortaya çıkar. Büyüme koloniler tarafından gerçekleştirilir, bu nedenle bir sepet toplamak zor değildir. Şapka çapı 5-9 cm'ye kadar büyür, renk büyüdükçe biçim büyüdükçe değişir. Genç büyüme dışbükey bir şapka ile ünlüdür, bir kızıl saçlı pigmentlidir. Daha eski örneklerde, uç bir yastığa benzer; turuncu-sarıya boyanır.
2. Şapkanın yüzeyi parlak, kuru ve tiftiksizdir. Bununla birlikte, sokak nemli olduğunda, cilt mukusla kaplanır ve kaygan hale gelir. Cildi ayırmak zor değildir. Tabanın kahverengimsi, kahverengi veya açık sarı bir rengi vardır. Bacağın uzunluğu 8 cm'ye kadar büyür, 1,5 cm çapında Maksimum. Silindir formatı.
3. Genellikle tabanın üst kısmında bulunan sıvı sızan gözeneklerden. Kurur, sonra mantarın kendisi sivilceli ve düzensiz görünür. Tabanda halka yoktur, tüpler pediküle büyür, sarı veya sarı-kahverengi pigmentlidir.
4. Yumuşak kısım açık bej-sarı renkte boyanmıştır. İyi kokuyor, fındık gibi tadı var. Mantarı keserseniz, bu alanda kararır. Üreme sporlar tarafından gerçekleştirilir, toz kahverengimsi sarı bir renge sahiptir. Kelebekler bir çam veya ladin altında büyür. Onlarla Haziran ayında başlayıp Kasım ayında biten çalılıklarda buluşabilirsiniz.

beyaz

1. Aksi takdirde, bu çeşitliliğe soluk veya yumuşak denir. Gruplar halinde büyür, önceki çeşitle aynı şekilde araştırmak gerekir. Yaz başlangıcı ile ortası veya kasım ayı arasında. Beyaz temsilciler bir sedir ya da çamın altına yerleşirler. Şapka değişiyor, hepsi yaşa bağlı. Önce dışarı çıkar, sonra düz hale gelir veya bir huni şeklini alır.
2. Tepenin boyutu yaklaşık 10 cm, üzerindeki deri kaygan, pürüzsüz, sarımsı bir renk ile pigmentlidir. Periyodik olarak mor bir parıltı görünebilir. Tüpler koyu lekelidir. Silindir biçiminde ayak, 7 cm'ye kadar büyür. Sarı veya beyaza boyanmış, kahverengi lekeler görülebilir. Yüzük eksik.
3. Cildi çıkarırsanız, yumuşak kısım mor bir renk tonuyla pigmentlenir. Ortada sararır veya beyazlaşır. Tat ve koku neredeyse yok. Toplarken, genç büyümeye tercih edilir, çünkü eski örnekler çürür ve solucan olur.

karışık

1. Başka bir şekilde, bu çeşitliliğe kahverengi-sarı yağlayıcı, havaneli, bataklık yosunu, bataklık, kum yosunu denir. Şapka çapı 13 cm'ye kadar büyür, genç hayvanlarda yarımküredir ve yetişkin örneklerinde yastık gibi etlidir. Gölgede, üst zeytin, kahverengi-sarı, kırmızımsı veya turuncu. Cildi soymak zor.
2. Ailenin bu temsilcisini öz benzerlikle karşılaştırırsak, ayırt edici özellik şapkada mukusun olmamasıdır. Küçük villus var. Tabanın uzunluğu 4-9 cm, silindir veya pimlerin formatı, çapı 2 cm'dir.
3. Yumuşak kısım, kesimde mavimsi bir renk alır. Tüpler zeytin boyalı. Mantar metal veya iğne gibi kokuyor. Bu mantarlar küçük kolonilerde büyür, bu yüzden toplarken çok çalışmak zorunda kalacaksınız.

sıradan

1. Bu tür meyve veren organlara ikinci isim de denir. Çoğu zaman, mantarlara gerçek, geç, sonbahar veya sarı denir.Bu tür örneklerde, şapka dışbükey bir şekle sahipken, renk kahverengi-çikolata, kırmızı-kahverengi, kahverengi-mor veya sarı-kahverengi olabilir. Bir mukoza zarı da vardır.
2. İşleme sırasında çıkarılması oldukça kolaydır. Kapağın çapı 13 cm'ye kadar çıkabilir, ayrıca tüplerin bacağa bağlandığını da fark edebilirsiniz. Hoş bir sarımsı renk tonu var. Sporlar kahverengidir. Meyvelerin bacak yüksekliği 10 cm'ye kadar olabilir ve çapı 3 cm'ye kadar çıkabilir.

Kırmızı-kırmızı

1. Böyle meyve veren vücutlarda etli bir şapka gözlemlenebilir. Çapı 15 cm'ye kadar ulaşabilir, yarım daire şeklindedir. Zamanla, şapka yastık şeklinde olur. Sarı-turuncu renkte boyanmıştır. Bu durumda, kırmızımsı ölçeklere sahip lifli bir yapı gözlenebilir.
2. Şapkanın kenarlarında beyaz bir yatak örtüsü görünür kalıntıları. Bacağı ve genç meyve veren organların kapağını bağlar. Kapak yırtıldığında, bacağında bir halka görülebilir. Yüksekliği 11 cm'ye ulaşabilir, renk neredeyse şapka ile aynıdır.
3. Kağıt hamuru yoğun bir yapıya sahiptir. Sarıya boyanmıştır. Ayrıca, hamur kesilirse, kırmızıya döner. Boru şeklindeki tabaka turuncu bir renk tonuna sahiptir. Spor tozu zeytin yeşili. Cesetler dağ yamaçlarında ve iğne yapraklı ormanlarda yaz ortasından sonbahar ortasına kadar meyve vermeye başlar.

sedir

1. Yenilebilir mantar, çapı 15 cm'ye kadar ulaşabilen kahverengi bir şapkaya sahiptir, yapışkan bir yüzeye sahip değildir. Aksine, yüzey daha mattır. Balmumu ile kaplıymış gibi bile söyleyebilirsiniz. Bu durumda, şapka sarı veya kahverengimsi olabilir.
2. Genellikle et sarımsıdır. Keserseniz, mavimsi bir renk görebilirsiniz. Biraz ekşi bir tadı var. Tüpler genellikle zeytinden kahverengiye boyanır. Ayrıca, mantarın gözeneklerinin beyazımsı meyve suyunu nasıl salgıladığını ilginç bir şekilde görebilirsiniz.
3. Kuruduktan sonra kahverengiye döner. Söz konusu fetüsün bacağı 3 cm'ye kadar bir kalınlığa ve 12 cm'ye kadar bir yüksekliğe sahiptir, aynı zamanda kapağa daha daralır. Bu tür mantarların bacaklarının yüzeyinde kırmızımsı lekeler olabilir.

Sibirya

1. Sunulan meyve gövdeleri yenilebilir mantarlardır, ancak sadece alt kategoride bulunur. Üstelik boyutları ortalama. Şapka maksimum 10 cm çapa sahip olabilir, genç örneklerde küre şeklindedir. Zamanla düzeltiyor.
2. Genç meyvelerde şapka renkli samandır. Yaşla birlikte kararmaya başlar. Kırmızı-kahverengi lekeler ortaya çıkar. Mukuslu bu mantarların derisi. Özellikle yağmurdan sonra. Ancak, çıkarılması çok kolaydır.
3. Genç meyve veren organların bir duvarı vardır; zamanla kırılır. Sonuç olarak, halka bacakta kalır. Sarı tüpler zamanla kahverengimsi bir renk alır. Bazen az miktarda sıvı açığa çıkar. Kuruduktan sonra kararır.
4. Bu meyvelerin sapı 9 cm'ye kadar büyür, kalınlığı yaklaşık 3 cm olabilir, temel olarak, bu mantarlar Sibirya ve Kuzey Amerika'da bulunur. Avrupa'da nadiren görülürler. Genellikle meyveler iğne yapraklı ormanlarda yetişir. Bu tür mantarlar oldukça nadirdir.

dikkate değer

1. Şapka 15 cm'ye kadar oldukça büyük bir boyuta ve yoğun, etli bir posaya sahiptir. Bacak nispeten kısa. Kapağın yüzeyinde yapışkan mukus ve pullar vardır. İşleme sırasında soyma sorun değildir.
2. Bacağın uzunluğu 4 ila 11 cm arasında değişir, kalınlık 2 cm'yi geçmez, üzerinde de bir halka vardır. Bacak beyazımsı sarı bir renkte boyanır. Et sarıdır ve kesildiğinde pembemsi olur. Bundan sonra kahverengiye döner.

fayda

1. Meyve gövdeleri düşük kalorili içeriğe, unutulmaz bir tada ve birçok faydalı özelliğe sahiptir. 100 gr. Hammadde sadece 20 Kcal'dir. B vitaminleri, retinol, askorbik ve nikotinik asit içerirler.
2. Mantar hamuru ayrıca çinko, potasyum, manganez, fosfor ve demir ile doyurulur. Yağlı mantarlar doğal bir antibiyotik, afrodizyak ve immünostimülan görevi görür.
3. Ayrıca, meyve veren vücutların sistematik tüketimi, şiddetli migrenlerin ortadan kaldırılmasına yardımcı olur. Mantarlar kas-iskelet sistemi, sinir sistemi ve kalbin tedavisinde başarıyla kullanılır.

Kontrendikasyonlar

1. Meyve gövdelerini yanlış hazırlarsanız, belirli bir nitelikteki sorunlarla karşılaşabilirsiniz. Çevre dostu yerlerde kopya toplamanız gerektiğini unutmayın. Aksi takdirde, zehirlenme kazanabilirsiniz.
2. Mantarların süngerimsi yapısı, toprakta ve çevrede bulunan tüm zararlı bileşikleri kolayca emer. Mantarlar kendi içlerinde ağır metaller biriktirebilir. Özellikle büyük şapkaları olan eski mantarlara karşı dikkatli olmalısınız.
3. Hiçbir durumda kurtlu örnekleri toplamayın ve yemeyin. Solucanların yaşamından kaynaklanan atıklar, insanlarda ciddi zehirlenmelere ve alerjik reaksiyonlara neden olabilir.
4. Pişirmeden önce, şapkalarda bulunan mantarların üzerindeki filmden daima kurtulun. Sorun şu ki, ısıl işlemle bile sıklıkla ishali kışkırtır. Bu tür bir filmin varlığı ile konserve mantarlar özellikle tehlikelidir. Ayrıca, örnekler iyice yıkanmalıdır.

Bu yazıda, birçok yenilebilir çeşidi olan sağlıklı ve lezzetli mantarları inceledik. Toplamanın, büyüme yeri ve iklim koşullarını dikkate alarak yapılması gerektiğini unutmayın. Örneklerin çoğu yaz aylarında ortaya çıkar, meyve verme sonbahara kadar yapılır. Mantarlar karanlık ormanları sevmez, bu yüzden onları parlak alanlarda aramanız gerekir.

Video: yağlayıcı (Suillus)