Makale içeriği
Beyaz butterdish, hafifçe belirgin bir tat ve neredeyse hiç fark edilmeyen bir koku ile karakterize edilen agaricomycetes sınıfına ait Maslenkov ailesinin popüler yenilebilir boru şeklindeki temsilcilerinden biridir. Resmi Latin uluslararası adı Suillus placidus'tur.
tanım
Beyaz yağlayıcının kapağı ortalama 5 ila 12 santimetre çapındadır, ancak bu göstergeyi aşan tek örnekler bulmak oldukça mümkündür. Genç bir mantarda, konveks bir şekilde, kademeli büyüme sürecinde, önce yastık şeklinde bir görünüm alarak ve sonra düz veya hatta hafif içbükey olarak farklılık gösterir. Yüzey, kuruduktan sonra cildin parlaklaştığı ince bir mukus tabakasının varlığı nedeniyle pürüzsüz ve hafif nemli.
Bu tür tereyağı adından kolayca tahmin edebileceğiniz gibi, şapkasının beyazımsı nötr bir rengi vardır, ancak kenarları soluk sarı bir renk tonuna sahiptir. Olgun bir mantarda bu kısım sarımsı-beyaz veya grimsi-beyaz renkte boyanabilir ve yağmurlu havalarda sık sık görünüşüyle donuk zeytinleri andırır. Kabuk kapaktan kolayca ayrılır ve hızla çöker.
Yağlayıcının tübüler kısmı bacağa kaynaşmış bir durumda bağlanır, bazen doğada hafifçe azalan tüplere sahip olan bu mantarla tanışabilirsiniz. Bu alanın rengi önce beyazımsı sarıdır, daha sonra büyüdükçe önce daha belirgin ve doymuş sarıya (limon kabuğu gibi), daha sonra yeşilimsi sarıya (zeytinlerin karakteristiği), ancak en eski durumda - zeytin kahvesine dönüşür . Benzer bir renk, kırmızı sıvı damlacıklarının sıklıkla bulunabileceği, mantarın yuvarlak, açısal şekilli gözeneklerine sahiptir.
Beyaz bir yağlayıcının hamuru sarı veya beyaz renkte değişir, bir kesim veya mola yerine zamanla kademeli olarak değişir ve şarap kırmızısı bir renk tonuna dönüşür. Mantarın hafif bir kokusu ve tadı vardır. Açık kahverengi, sarı zeytin veya koyu sarı renkli bir pudra ile pürüzsüz, eliptik sporlara sahiptir.
bitki örtüsü
Beyaz yağlayıcı, çoğunlukla sedir ve çeşitli çam çeşitlerinin temsilcilerinin yanında, kozalaklıların yaşadığı karışık tip ormanlarda yetişir. Büyümesinin ana alanları, özellikle Sibirya topraklarında ve Uzak Doğu'nun uzak bölgelerinde büyük miktarlarda bulunabileceği Çin ve Kuzey Amerika, Avrupa ve Rusya'dır. Mantarın büyümesi yaz başlangıcından, yani hazirandan kasım ayına kadar olan dönemde gerçekleşir ve koleksiyon en iyi ağustos-eylül ayları arasında gerçekleştirilir. Şu anda bu mantar çeşitliliği yemek için en uygun olanıydı. Sibirya, Avrupa, cüce, Korece - tek başına veya sedir yanında küçük grupların bir parçası olarak büyür. Bu nedenle, yakındaki bir kozalakta, örneğin genç bir çam dikiminde beyaz yağ koleksiyonuna gitmeniz önerilir.Çoğu zaman, mantar tek başına, daha az sıklıkla - 3 veya 4 örneklik gruplar halinde büyür ve pratik olarak daha büyük gruplarda görülmez.
yenilebilirlik
Benzer görünümler
Beyaz yağlayıcı, kolayca karıştırılabileceği benzer zehirli mantarlara sahip değildir, bu nedenle “sessiz avın” acemi hayranları bile koleksiyonuna güvenle girebilir. Ancak, zehirli değil, çok acı bir tada sahip olan ve bu nedenle acılarının nötralize edildiği en az 15 dakika pişirme gerektiren sözde biber mantarı ile benzerliğini hatırlamaya değer.
Gönderen