Makale içeriği
Gürgen, adını en sık büyüdüğü gürgen ağacından alır. Ama aynı zamanda başka isimleri de var - gri veya karaağaç kahverengi çörek, gri papatya. Bu mantar boletusa çok benzer, mantar toplayıcıları onları her zaman ayırt etmeyebilir.
Görünüm karakteristik
Gürgen uçan aileye ait. Ailesi bilge bir kadın.
Genç mantarlarda, şapkanın şekli, kenarı sıkışmış, yarım küre şeklindedir. Daha ileri yaşlarda, şapka yastık şeklinde bir form alır. Yüzey biraz kırışıyor, düzensizlikleri var. Gözenekli tabaka 3 cm'ye kadar, cilt donuk ve kurudur, ancak yağmur yağarsa hemen parlar, sulu görünür. Bu nedenle, çörek ile karşılaştırıldığında, kapağın çok yüksek olmayan yoğunluğundan dolayı kaybeder. Mantar aşırı olgunlaşırsa, cilt tamamen büzülür ve daha sonra kapağın ve tübüllerin eti altında görülebilir.
Genç bir numunenin eti genellikle beyaz ve yumuşaktır. Ancak eski gürgen kuşağı yaşla birlikte sertlik kazanır, bu da çörekten önemli ölçüde farklıdır. Mantar kesildiğinde, pembe-mor bir renge koyulaşır ve daha sonra koyu gri olur. Ancak mantarın aroması ve tadı hoş.
Bacakların rengi grimsi, ancak altında kahverengimsi değişir. Yere daha yakın hale gelen silindirik bir şekle sahiptir. İçindeki hamur liflidir. Bacak kalınlığı - ortalama 4 cm, yükseklik - 5 ila 13 cm Gözenekli tabaka serbesttir. Ayakta küçük bir girinti vardır.
Spor formu fusiform ve spor tozunun kahverengi bir tonu var. Gözenekler açısal yuvarlak şekilli çok küçüktür, yüzeyleri beyaz veya kumdur. Tüpler dardır, sulu bir yapıya sahip yumuşak bir kıvama sahiptir.
Nerede bir gürgen bulabilirim
Elbette, gürgenlerin büyüdüğü yerlerde, bir gürgen bulabilirsiniz. Ancak bu ağaçlar huş cinsine ait olduğundan, huş ağaçlarında gri huş ağacı kabukları bulunur. Bu mantarlar diğer yaprak döken ağaçların yanında da büyür, örneğin ela ve kavak olabilir.
En yaygın habitatlar Rusya ve Asya'nın kuzey bölgeleri, Kafkasya'dır. Gürgen'i Haziran ayında toplayabilirsiniz ve koleksiyonu Ekim ayında sona erer.
Bir gıda ürünü olarak Hrabovik
Bu mantar yenilebilir olarak derecelendirilir ve tadı boletusu çok andırır. Ancak etinin daha az yoğun olması nedeniyle uzun süre saklanamaz, çabucak bozulur.
Bu mantarlar özellikle solucanlara düşkündür, bu yüzden çoğu aşınmış oldukları için yenemezler. Toplamadan sonra, bunları evde dikkatlice ayırmalı ve sadece taze ve sağlıklı bırakmalısınız. Bazı kısımlar daha koyu renkteyse, bu sadece sağlık için değil, yaşam için de tehlikeli olan çürümenin kanıtı olabilir.
Gürgen kızartmak ve pişirmek için taze kullanılır, kurutulur, sirke ve tuzla ıslatılmış, turşu. Boletusa uygulanabilen tarifleri kullanarak çeşitli yemeklerin hazırlanması için.
Benzer mantarlar
Gürgen hem yenilebilir mantarlar hem de insanlar için tehlikeli olanlar ile benzerlik gösterir (ve çok büyüktür).
Safra mantarı da gürgenin iki katıdır, ancak bu neredeyse "zehirli olarak kabul edildiğinden" antipodu "dur. Acı bir tada sahip olduğu için yemek için uygun değildir. Acıyı ondan çıkarmaya çalışsanız bile, hiçbir şey işe yaramayacak, sadece yoğunlaşacaktır. Bu tür mantarlar çoğunlukla iğne yapraklı bitki örtüsüne sahip ormanlarda ve kumlu topraklarda yetişir. Varlıkları Temmuz'dan Ekim'e kadardır. Şapka dışbükey, ortalama çapı 10 cm, safra mantarında, şapkanın yüzeyi pürüzsüz ve kurudur. Renk kahverengi veya kahverengidir. Kağıt hamuru beyaz, kalın. Kesildiğinde pembe bir renk alır. Kokusu yok, ama denememelisin: çok acı. Bacak 7 cm'ye kadar bir uzunluğa, 1 ila 3 cm genişliğe sahip olabilir, şişmiş ve koyu kahverengi veya kremsi koyu sarı olması farklıdır, bir örgü deseni görülür.
Video: Gürgen (Leccinum carpini)
Gönderen