Şişko domuz - nerede büyüdüğünün açıklaması, zehirli mantar

Daha önce, mantar toplayıcılar, ekmeklerin yenilebilirliği ile ilgili soru sormadı. Her yerde toplandılar, başlangıçta işlendiler ve sonraki dondurma için torbalara kondular. Daha sonra, bu örnekler yıl boyunca tüketildi. Ancak bugün sunulan kopyaların yenilebilirliği hakkında birçok fikir var. Umarız aşağıdaki bilgiler mantarlar hakkında kendi fikrinizi vermenizi sağlar. Bugün tamamen benzerlerinden kısmen farklı olan şişman küçük bir domuz üzerinde çalışıyoruz.

tanım

1. Tartışılan çeşitlilik, bordo veya koyu kahverengi tonda pigmentli büyük bir şapka ile sıkıştırılmış bir mantar anlamına gelir. Ucun çapı 15 cm veya daha fazla büyür. Yüzeyi pürüzlü, biraz kadifemsi.
2. Şapka geliştiğinde, biraz kuru ve çıplak görünüyor. Üstte çatlaklar var. Genç büyüme, tepenin yuvarlak bir şekli ile karakterizedir. Zamanla, şapka dalgalı kenarlar ve orantısız geniş bir format ile donatılmıştır.
3. Şapkanın arkasındaki plakalar sarımsı, hafif. Basıldığında kararırlar. Mantarların çoğalması, sporlar tarafından kahverengimsi kahverengi bir renk tonu ile renklendirilen bir toz formunda gerçekleştirilir.
4. Bu ekmeklerde, taban 10 cm yüksekliğe ulaşır, kalın ve masiftir. Mantarın yüzeyi kadife, biraz plak var. Bacak, tepeye göre merkezde büyümez, ancak hafifçe yana doğru hareket eder.
5. Tadının yumuşak kısmı acı ve ekşidir. Aroması yok. Kesildiğinde, örnekte sarı bir sıvı görünür.
6. Büyümeye gelince, grubun bu temsilcileri ağaç gövdelerinin yanında kalmayı tercih ediyor. Yaprakların altında çıkıntılı köklerde bulunurlar. Verim dönemi yaz ortasında başlar ve Ekim ayına kadar sürer. Küçük kolonilerde büyür, bu nedenle ilk mantarla hala bir çift vardır.
7. Kabakulak nadir mantar toplayıcılarıdır. Deneyimli mantar toplayıcıları, Temmuz ortasında hasat işlemine gitmeniz gerektiğini bilir. Meyve gövdeleri sonbaharda bulunabilir, ancak sadece dışarıda soğuk değilse. Örnekler yaprak döken ve iğne yapraklı bantlarda bulunur.

yenilebilirlik

1. Bu mantarlar yenilebilir. Tat, aroma gibi zayıftır. Çoğu zaman, örnekler işlenir ve pişirilir, daha sonra et parçalarıyla birlikte kızartılır veya pişirilir (tadı vurgular).
2. Sunulan türler hassas organizmaları olan kişilerde alerjiye neden olabilir. Bu nedenle, küçük porsiyonlara sahip yağ ekmekleriyle tanışmaya başlamanız önerilir.
3. Ayrıca deneyimli mantar toplayıcılar, toplama sürecinde olgun örnekleri terk etmenin gerekli olduğunu savunurlar. Acı ve kokusu çok hoş değil. Bal agarikleri büyüklüğünde genç hayvanları toplamak daha iyidir.
4. Kompozisyonda muskarinin mevcut olduğunu tespit etmek mümkün olan birçok çalışma yapılmıştır. Pişirildikten sonra hiçbir yere gitmez, sırasıyla vücuda nüfuz eder. Domuzlar taşınmamalıdır.
5. Kanın bileşimini kötüleştiren ve vücutta zehir birikmesine katkıda bulunan antijenler de bulunmuştur. Bu, genç neslin zehirlenmesine yol açabilir, bu nedenle çocuklara mantar vermemek daha iyidir.

Yenmeyen Çeşitler

Bu ailenin en iyi yememesi gereken zehirli türleri vardır.

kızılağaç

1. Meyve gövdelerine aspen veya kızılağaç domuzları da denebilir. Bunun oldukça nadir bir tür olduğunu belirtmek gerekir. Görünüşte, bu tür meyve cisimleri ince ekmeklere güçlü bir şekilde benzemektedir.
2. Bununla birlikte, sunulan örneklerin şapka çatlak, pullu bir yapıya sahiptir. Çoğu zaman, sarı-kırmızı renkte boyanır. Genellikle aspens ve kızılağaçların altında yaprak döken ormanlarda yetişir.

ince

1. 15 cm boyuta kadar büyüyen ince şapkası ile ayırt edilir.Yumuşak kısmı etli, yapısı sıkıştırılmıştır. Genç büyümeye bazı çıkıntılar, sıkışmış kenarlar ve üstte bir huni bulunur. Kenarları dalgalı.
2. Üst kısım tonda kahverengi-kahverengi-yeşil renkte pigmentlenmiştir. Ancak renk kahverengi ile kırmızı veya gri ile kahverengi olabilir. Şapkayı tıkladığınızda veya kestiğinizde koyu bir ton görünecektir. Üst kuru, pürüzsüz, ancak nem ile kaygan ve yapışkan hale gelecektir.
3. Yumuşak kısım sıkıştırılır, ancak olgunlaşmış örneklerde gevşektir. Rengi değişebilir, kahverengi-sarı veya kahverengi-sarı olabilir. Büyüme nemli olarak gerçekleştirilirse, solucanlar başlar.
4. Kokulu bir tat neredeyse yok. Bacak 9 cm uzunluğunda ve 2 cm çapında büyür, kirli yeşil pigment ile boyanır. Yaz başından sonbahara kadar büyür.

Uhovidnaya

1. Bu tür meyve veren gövdeler, katmanlı yapı ve yanal tutturma ile ayırt edilir. Şapka bir kek şeklindedir ve 17 cm'ye kadar bir çapa ulaşabilir Mantarlar tek başlarına veya kaynaşmış bir kolonide büyüyebilir. Kısa bacak kalın miselyumdan kaynaklanır.
2. Mantarlar gençken, şapkalarının keçe yüzeyi vardır. Zamanla pürüzsüzleşir. Şapkanın rengi kremden mora olabilir. Kenar genellikle sarılır. Aynı zamanda ince ve dalgalı.
3. Şapkanın altından turuncu veya sarımsı plakaları görebilirsiniz. Oldukça dardırlar. Meyve veren gövdenin tabanına gelince, yoğun ve kadifemsidir. Bu durumda, renk kahverengidir. Hamur etlidir, kuruduktan sonra süngerimsi bir yapı kazanır.
4. Meyve mevsimine gelince, yaz sonunda başlar ve sonbahar sonunda biter. Mantar gruplar halinde veya ayrı ayrı büyüyebilir. Çoğu zaman kozalaklı ağaç kütüklerinde bulunurlar.

Şişko domuz yemek için uygundur. Oldukça sıradışı bir aroması ve tadı vardır. Toplarken özel dikkat gösterilmelidir. Zehirli kardeşlerle karıştırmamak için belirli bilgilere sahip olmak da önemlidir.

Video: şişko domuz (Tapinella atrotomentosa)