Morel - nerede büyüdüğünün, mantarın toksisitesinin açıklaması

Mantar ailesi melezlerde ve karışık bir şeritte yaşıyor. Türlerin bu temsilcileri yeterince erken görünür, hepsi büyüme alanına ve iklim koşullarına bağlıdır. Morellerin morel olarak sınıflandırılan oldukça büyük örnekler olduğu anlaşılmaktadır. En az birkaç mantar bulmak çok zordur, çünkü özel renklerinden dolayı ustaca maskelenirler. Bugün moreli etkileyen her şeyi ele alacağız, büyüme ve türlerin inceliklerini inceleyeceğiz.

tanım

1. Sıradan morel ile büyük genel özelliklere sahip bir mantar kastedilir. Ailesinin diğer temsilcilerine benzer, yeşillik arasında yaşar, bu yüzden toplamak zordur. Sadece sessiz avcıların deneyimli hayranları örnekleri bulabilir.
2. Boyutsal özelliklerine göre, meyve veren gövde 17 cm veya daha fazla büyüyebilir. Bir yumurta veya top biçimindeki üst kısım kahverengi veya kahverengi-sarı bir renk tonu ile pigmentlendirilir. Oval, düzleştirilmiş olabilir, ancak kuralın bir istisnasıdır. Yaşam boyunca mantar koyulaşır, tepesinin kenarları tabana yapışır ve büyür.
3. Şapka yaklaşık 5 cm çapında ve ortalama 8 cm yüksekliğindedir. Yüzey buruşuk, düzensiz şekilli hücrelerle ağ hücreleri ile kaplanmıştır. Tüm açıklıklar bej veya beyaz pigmentli dar bölümlerle ayrılır.
4. Bir silindir şeklindeki taban, yere yakın sıkıştırılmış, beyaz boyalı. Belirli bir örnek büyüdükçe rengi koyulaşır. Bacak sarı veya kahverengi bej bir tona ulaşabilir. Yeterince olgunlaşmış meyve gövdelerinde kahverengimsi pigment bulunur. Bazen taban beyazımsı bir renk tonu ile kaplıdır.
5. Üreme, eliptik şekilli sporlar aracılığıyla gerçekleştirilir. Yüzeyleri pürüzsüzdür, ancak tanecikli olabilir. Sporlar sarı veya kahverengi-beyaz pigmentte renklendirilir. Spor proliferasyonu, aksi takdirde asuka olarak adlandırılan torbalarda gerçekleştirilir. Şapkanın tepesinde ve ince bir tabaka ile kaplılar. Asuka ayrıca bir silindir ve taban şeklindedir.
6. Yumuşak kısma gelince, hafif bir tonda pigmentlenir. Yani, krem, beyazımsı, koyu sarı-beyaz, hafif sarılık ve solukluk olabilir. Hamur hassas ve kırılgandır, hızla çatlar, kolayca kırılır ve orijinal görünümünü kaybeder.
7. Şimdi bu mantar temsilcisinin tadını ve aromasını düşünmenin zamanı geldi. Mesele şu ki, kokusu ile pratikte göze çarpmıyor ve tat özellikleri ile oldukça hoş. Bununla birlikte, ham formda tüketmek, belirli bir miktarda zehir olduğu için önerilmez.

yayılma

1. Yenilebilir meyve gövdeleri çoğunlukla ılıman bölgede büyümeyi tercih eder. Örnekler Kuzey Yarımküre'de bulunur. Avrasya'dan bir morel popülasyonu meydana gelir ve Japonya'ya kadar uzanır. Mantar toplayıcılar genellikle Avustralya, Kuzey Amerika ve Tazmanya'da bu tür meyve veren organları toplar.
2. Küçük gruplar bazen bulunmasına rağmen, çoğu durumda mantarlar bireysel olarak büyür. Örnekler iyi aydınlatılmış alanlarda büyümeyi tercih eder. Ayrıca, toprak yeterince verimli ve zengin olmalıdır. İğne yapraklı ve karışık ormanlarda moreller büyür.
3. Örnekler parklarda ve elma bahçelerinde sorunsuz büyüyebilir. Mantarlar açıklıklar, orman kenarları, açıklıklar, düşmüş ağaçların yakınında ve su kanalları ve nehirlerin yakınında bulunur. Rusya Federasyonu'nda, bu tür meyve veren organlar genellikle bahçelerde, bahçelerde ve çimlerde bulunur.
4. Moreller toprak dolgularda ve eski alevlenme yerlerinde büyümeyi sever. Sonbahar sıcak ve yeterince uzunsa, meyve veren organlar Ekim sonuna kadar sorunsuz büyür. Bununla birlikte, bu fenomen oldukça nadir kabul edilir. Yine de, örnekler bahar mantarlarına aittir.

Zehir ve yetiştirme

1. Söz konusu meyvelerde ve bunlara benzer hatlarda, gyromitrin şeklinde tehlikeli bir madde bulunur. Bununla birlikte, moreller çok daha düşük bir konsantrasyonda böyle zararlı bir bileşik içerir. Çalışmalar, büyüme bölgesine bağlı olarak, böyle bir toksinin tartışılan örneklerde tamamen bulunmadığını göstermiştir.
2. Her durumda, meyve gövdeleri tüketilmeden önce ısıl işleme tabi tutulmalıdır. Bundan sonra su boşaltılmalıdır. Her şey doğru yapılırsa, yemekten sadece zevk alırsınız. Bu durumda, vücuda hiçbir zarar verilmeyecektir.
3. Bazı yaz sakinlerinde, bir yıl sonra, Nisan sonunda, bütün morel kolonileri büyük elma ağaçlarının altında büyür. Bu şaşırtıcı değil, meyve gövdeleri yapay olarak yetiştirilebilir. Bunu yapmak istiyorsanız, bu konuda yeterli bilgi var.
4. Kısacası, mantarları kendi kendine yetiştirmenin iki yolu vardır. Alman yöntemi, morel türlerinden birinin bir bahçede veya ormanda yetiştirildiğini ima eder. Bundan sonra meyve parçaları ekilir. O zaman külle kaplanmaları gerekir. Genel olarak, bu tür bir teknolojide üreme örnekleri için karmaşık bir şey yoktur.
5. Bir Fransız yetiştirme yöntemi de var. Bu durumda, moreller daha büyük gruplarda hemen görülür. Sonuç olarak, düşen elmaların hasat edilmesine gerek yoktur, çürümelidirler. Bundan önce, meyve veren vücut parçalarını ekmeniz gerekir. Sonuç olarak, mantarları sadece yarı ayrıştırılmış kompostla kaplarsınız. Kış için, meyvelerin yeşilliklerle kaplanması gerekir. Erken ilkbaharda temizlenmesi gerekiyor.

yenilebilirlik

1. Daha önce de belirtildiği gibi, tartışılan meyve gövdeleri yenilebilir, ancak koşullu yenilebilir mantarların 3. kategorisine aittir. Meyvelerin kaynatılması gereken bir saatte çeyrek saat kaynatılması yeterlidir, bu alanın suyu boşaltılması gerekir.
2. Ayrıca, moreller sizin için uygun olan herhangi bir şekilde hazırlanabilir. Onları kızartın veya kaynatın. Onları kuruyacaksanız, ön kaynama gerekmez. Bununla birlikte, kurutma işlemi oldukça uzun olmalıdır.

Morel konik

1. Bu mantar örneği öncekinden çok daha dayanıklıdır. Nemli bir ortamda yaşıyor, gölgede olabilir. İç kısım içi boştur, bacak gri-kahverengi veya saf kahverengi renkle pigmentlenen apekse kaynaşır. Zamanla, şapka farklı bir renk kazanır - kahverengimsi.
2. Genişliğinde maksimum 5 cm'ye kadar büyüyebilir, ancak 10 cm yüksekliğe ve hatta daha fazla uzanır. Adından, ucun konik biçiminde olduğunu, yukarı doğru uzandığını, hücrelerin düzensiz bir şekle ve koyu tonlu bölümlere sahip olduğunu anlayabilirsiniz. Yumuşak kısım balmumu gibidir, bu türün hafif bir mantar aroması vardır.
3. Bacağa gelince, çapı oldukça incedir, sadece 2 cm'ye kadar büyür, rakamlar yaklaşık olarak aynı yüksekliktedir (maksimum 5 cm'ye kadar). Silindirin tabanı, renkte kırılganlık ve sarılık vardır. Ayak pürüzsüzdür, ince yapısı nedeniyle hafifçe kavisli olabilir. Aşağıda daralmış veya tam tersine genişletilmiştir. Tadı gelince, sıradan.

Yenilebilir verpa

1. Morel kepinden başka bir şey denmeyen morel ailesinin başka bir çeşidi. Bu temsilci karaçamda yetişir, titrek kavağın yanında bulunmayı sever. Renge göre, kahverengi veya saf kahverengi ile sarımsı.
2. Şapka yaklaşık 3 cm çapındadır, taban 2 cm'ye kadar uzanır.Kapağın yüksekliği büyüktür, format uzar, uzunluğun kendisi yaklaşık 10 cm'dir, ancak 14 cm'ye kadar ulaşabilir.Ayak sarı-beyaz veya beyaz bir tona sahiptir.
3. Üst, şeklindeki bir zile benziyor, yüzeyinin kıvrımları var ve kenarları tortuositeleri ile ünlüdür. Şapka tabana bağlanır, ancak bu sadece orta kısımdadır. Kenarlar boyunca birlikte büyümez, bu da bu örnekler için olağandışıdır.
4. Ayak yumuşatılır ve bazı morellerde hafif pullarla da ünlüdür. İç mekan boştur, ancak genç hayvanlarda pamuk yüne benzeyebilir. Çok iyi kokmuyor, ön işlem gerekli ve oldukça uzun.

Meyve gövdelerinin de birçok yararlı özelliği vardır. Kompozisyonları oldukça benzersizdir. Örneklerin sistematik tüketimi ile görme keskinliği artar. Ek olarak, aktif bileşikler birçok hastalığın gelişmesini önler.

Video: morels ve çizgiler - yanlış anlama ve mitler