Devekuşu türünün benzersiz bir kuşudur: iki buçuk metreye kadar ağırlığı ve 150 kg'a kadar ağırlığı ile uçamazlar. "Devekuşu" kelimesini duymaya değer, çünkü Afrika ve Avustralya bu uçamayan kuşların çoğunlukla yaşadığı akıllarda hemen ortaya çıkıyor. Ancak bu kuşların türlerinden birinin - Güney Amerika'nın doğum yeri olan başka bir kıta var. Ve Rhea ile ilgili olacak.
Tarihçiler bu kuşun çok uzun zaman önce ortaya çıktığını söylüyor. Devekuşlarıyla ortak bir şeyleri olan ilk kuş türü olduğuna dair bir görüş bile var. İnsanlar 16. yüzyılda panda ile tanıştılar, Kızılderililer onları hayvan, yumurta, tüy, deri kullanarak ve lezzetli et yiyerek tuttu. Ayrıca devekuşları çekim gücü ve köpek olarak kullanılmıştır. İki tip Nanda vardır - küçük (Darwin) ve sıradan (Kuzey).
tanım
Devekuşu Nandu, Afrika ve Avustralya'dan daha düşüktür. Böylece, en büyük kuşun büyümesi bir buçuk metreyi geçmez. Ve ağırlık olarak Afrikalı muadillerinden daha hafif olacaklar - kütle 35-45 kg arasında değişiyor. Tüyleri boynu örter - tüyler yumuşak ve yoğundur. Bacaklar ayrıca diğer türlerin ekstremitelerinden biraz farklıdır - her biri iki parmak değil, bir zar ile birbirine bağlanmış üç tanedir. Pandu bir kuş gibidir ve kanatları vardır, ancak devekuşu uzun güçlü bacaklarda çalıştığında sadece dengeleyici olarak kullanılırlar. İyi koşuyor - saatte 60 kilometreye kadar bir araba ile eşit hızda gelişiyor.
yaşam biçimi
Sıcak havalarda günün çoğunu suda geçirirler, sıcağından kaçarlar ve yüzerler.
Devekuşları 30-45 kişilik küçük sürülerde yaşar, bazen yaklaşık yüz kişi birlikte yaşayabilir. Çiftleşme zamanı geldiğinde, sürü küçük gruplara ayrılır. Net bir hiyerarşi yoktur. Genel olarak, rhea kendi kendine yeten kuşlardır ve ekip tarafından sadece hem kendi hem de akrabalarının güvenliğini sağlamak daha kolay olduğu için tutulur. İkamet bölgesinde tehlike yoksa, o zaman yaşlı erkekler sürüyü terk eder ve yalnız yaşamaya başlar.
Nandu'nun göçü yok, yıllarca değiştirmeden tek bir yerde yaşıyorlar. Sadece bazı doğal afetler sırasında - örneğin yangın durumunda - yerleşmiş topraklardan çekilmeli ve yenilerine gitmelisiniz.
gıda
Nanda her yerde yaşayan bir kuştur, bu yüzden açlıktan kaybolmaz. Bitki gıdalarını tercih etmek, ot yemek (yonca veya yonca) ve tahıl, kemirgen bitkileri, dallara ulaşmak ve meyveleri ile meyve toplamak, rizomları kazmak, bir böcek, bazı kerevit, örümcek, böcek ve diğer eklembacaklıları yakalamak, balık yakalamaktan kaçınmaz. Aşırı gevreklik olmadan, diğer hayvanların leşleri ve dışkıları yenir. İyi yılan avcıları oldukları söylenir, ancak bu bilimsel olarak kanıtlanmamıştır. Develer gibi, bir süre içemezler ve su olmadan yapamazlar, vücuttaki sıvıyı yiyeceklerle yenilerler. Zaman zaman, sindirim sürecini iyileştirmek için küçük çakıl taşları (gastrolitler olarak adlandırılır) yutulur.
üreme
Devekuşları yaşamın üçüncü veya dördüncü yılında cinsel olarak olgunlaşır. Çok eşli, çiftleşme mevsimi boyunca bir erkek ve birkaç (yedi parçaya kadar) dişiden oluşan gruplara ayrılırlar. Grup sürüden ayrılır ve döllenme meydana gelir.Erkek yaklaşık yarım metre derinliğinde bir delik açar ve devekuşu kadınları saman renkli yumurtalar bırakır (yaklaşık 30-35 adet). Büyük yumurtalar - 22 cm uzunluğunda, 13-14 cm uzunluğunda, geniş ve 0,5 mm kalınlığında kabuklar. Sadece büyük değil, aynı zamanda ağır - testisin ağırlığı iki kilogramdan fazla olabilir (bu yaklaşık 30-40 yumurta, ancak 60'a kadar olabilir). Farklı dişiler farklı yumurtalar taşır ve kabuk parlaktır ve parlak veya gözenekli ve mat ile kaplanmıştır.
Erkek geceleri inkübasyonla uğraşırken, devekuşları gün boyunca görev yaparken, birbirlerini değiştirir - iyi, koruyucu renk fark edilmeden gitmenizi sağlar. 35-45 gün sonra devekuşları doğar. Ve bunu böyle yapıyorlar: yumurtadan yaklaşık bir saat önce, civciv gagasıyla yumurtanın kabuğundaki belirli noktalarda tüm gücüyle çekiçlenmeye başlar. Birkaç delik açtıktan sonra, kabuğunu başının arkasıyla kırar, bu yüzden birçok yenidoğanın başının arkasında hematom vardır. Doğru, hızlı geçiş. Civcivler tüm yumurtalardan çıktıklarında, erkek yavru üretmeyen yumurtaları yok eder. Bu, çocukları besleyen çok sayıda sinek ortaya çıkmasına hizmet eder.
Devekuşları görme, fiziksel olarak gelişmiş, vücutta bir tabanca ile doğarlar, ağırlıkları 1.1-1.2 kilogramdır. Yaşamın ilk saatlerinden itibaren iyi hareket edebildikleri için yiyecek aramak için babamla birlikte ayrılırlar. İlk 2 ayda, vücutları sarı-siyah kıllarla kaplıdır, küçük bir kırmızı renk tacı, koyu çizgiler beyazımsı kirli boynu boyunca geçer. Sadece bir buçuk yıl sonra çocuklar büyür ve siyaha döner. Ebeveynler, yavrulara bakmak için kendi aralarında savaşırlar - kazanan (genellikle baba olanı), yaklaşık altı aylık olana kadar civcivlerle ilgilenir. Onları her türlü sıkıntıdan korur, büyük kanatlarıyla kaplar.
İlginç gerçekler
- Güney Amerika'ya ek olarak, Almanya'da az miktarda nandu yaşıyor. Ve bir olay sonucu Alman doğasına geldiler: yaşadıkları devekuşu çiftliklerinden birinde kırılgan muhafazalar, yeterince yüksek çitler ve disiplinsiz çalışan personel vardı (evet, Almanya'da da sloblar var!). Birkaç çift kaçtı ve doğal koşullarda yaşamaya ve hızla yaşamaya başladı. Şimdi, dünyanın her yerinden bilim adamları, devekuşlarının kışın nasıl davrandığını incelemek için bu yere giderler.
- Genel olarak, rhea (emu ve cassowary ile birlikte) devekuşu değildir. 19. yüzyılın sonunda ayrı bir ailede - nandruidlerde - seçildiler. Ancak, devekuşları ile çarpıcı benzerlikler sayesinde, bu sınıf olarak kabul edilir ve denir.
- Rhea herhangi bir tehlike gördüğünde veya bir şeyden memnun olmadığında, yüksek sesle ve delici bir şekilde çığlık atıyor. Ağlama iki heceden oluşur - “nand! Yap!” Bu nedenle, kuş böyle bir takma ad taşır. Ve öfkeli bir kedi gibi ürkütücü bir şekilde tıslayabilir. Böyle bir tıslama işe yarar - düşmanlar korkar ve kaçar.
- Parazitik böceklerin vücudu terk etmeleri için devekuşları kum ve toz içinde yıkanır.
- Nüfusun yok olma tehlikesiyle karşı karşıya kaldığı bir zaman vardı - devekuşu avı pandayı neredeyse tamamen yok etti. Ancak devekuşu çiftliklerinin açılması durumu düzeltmeye yardımcı oldu.
- İyi yılan avcıları oldukları söylenir, ancak bu bilimsel olarak kanıtlanmamıştır.
- Nandüs arasında beyaz tüyleri ve açık mavi gözleri olan birçok albino vardır.
- Devekuşu tüylerin güzelliği ile ünlüdür. Popüler inanışın aksine, çekilmezler, ancak yılda iki kez prosedürü yaparak cildin yanında dikkatlice kesilirler.
- Devekuşları uzun yaşar (avcının kapsamına girmezlerse) - yaklaşık 70 yıl.
- Kanadın ucunda, Nanda, rakiplerle savaşlarda ve çiftleşme oyunlarında kullanışlı olan keskin bir pençeye sahiptir. Ama oldukça nadiren kullanıyor.
- Genellikle, rhea, her iki tarafa da yarar sağlayan yakındaki otlayan inekler, geyik veya llamas ile birleştirilir. Kuşlar mükemmel görme yeteneği nedeniyle tehlikeyi fark eder ve hayvanlar düşmanı koklayabilir. Bir çeşit simbiyoz ortaya çıkıyor.
- Yürüyen bu kuşların birkaç düşmanı vardır - jaguarlar, çakallar ve pumalar.Çoğunlukla, kuşlar ateş nedeniyle ölür - panda eti ve yumurta gibi insanlar. Evet ve çiftçiler topraklarına gelen kuşları vuruyorlar, çünkü onlardan çok fazla zarar olduğuna inanıyorlar.
- Şimdi devekuşları et, tüy ve yumurta yüzünden yetiştiriliyor, özel çiftlikler yapıyor ve yaşam koşulları yaratıyor.
- Devekuşu düşmanlardan ve takipçilerden düz bir çizgide değil, zikzaklarda pistleri karıştırmaya çalışıyor. Kaçak aniden düşebilir, pençelerini ve boynunu uzatabilir. Çim kuşu gizler ve takipçiler gittiğine inanırlar. Bir süre sonra, Nanda keskin bir şekilde zıplar ve diğer yöne koşar.
- Birçok güzellikler pandanın gözlerini kıskandıracak - büyük ve kalın kabarık kirpiklere sahipler.
- Devekuşu yumurtalarının kabuğu kalın ve güçlüdür - evde nanda tutan Hintlilerin yumurtaları mutfak gereçleri olarak kullandıklarını söylüyorlar.
Video: Devekuşu Nandu (Rheidae)
Gönderen