Kar keçisi - açıklama, yaşam alanı, yaşam tarzı

Bir kar keçisi ile ifade edilirse, bir kazık toynaklı hayvan olarak sınıflandırılan bir dağ hayvanıdır. Gözenekli ailenin temsilcisi memelilere aittir, soğuk iklim bölgelerinde yaşar. Bugünün makalesinde, bu bireyleri etkileyen her şeyi inceleyeceğiz.

tanım

1. Tartışılan hayvanlar, kendileriyle benzer olanlarla karşılaştırırsak, büyük boyutlu kategoriye dahil edilir. Omuzlarda yükseklikte, bir kişi vücut uzunluğu 1.3-1.7 metre olan bir metreye ulaşabilir. Ağırlık kategorisine gelince, keçilerin ortalama ağırlığı yaklaşık 60-130 kg'dır. Dişiler biraz daha küçüktür; diğer yönlerde cinsel dimorfizm kendini göstermez.
2. Namlu kare şeklinde, boyun yoğun ve geniş, uzuvlar kaslı ve kalındır. Bazıları kar keçilerini dağ tipi keçilerle karşılaştırır. Bununla birlikte, boynuzların formatı açısından, evcil hayvanlara daha benzerler. Kornalar maksimum 30 cm'ye kadar büyür. Güçlü kıvrımları yoktur; ayrıca enine tip makaralar da yoktur.
3. Kürk, bir kürk mantoya benzeyen sıkıştırılmış ve yemyeşil. Gölge beyaz veya grimsi. Sıcak mevsime gelince, hayvanın saçı yumuşar. Kadife gibi görünüyor. Kışın, daha uzun ve daha sıcak hale gelir. Tüylerin uzunluğu aynıdır, ancak uzuvların alt kısmında daha kısadırlar. Çene bölgesinde sert kürkten oluşan bir sakal var.
4. Bu bireylerin büyüklüğü büyüktür ve göz korkutucu görünmektedir. Kalın yün tabakası nedeniyle boyutları artıyor gibi görünüyor. Boynuzların pigmentasyonuna gelince, kışın siyah olabilirler, daha sonra ısıya daha yakın kahverengi-gri veya açık griye dönüşebilirler. Toynakları siyah pigmentlidir. Bu hayvanların ayırt edici bir özelliği, dağ zirveleri ve kayalar boyunca ustaca hareket etme yeteneğidir, yolu hızlı bir şekilde hatırlar ve dar geçilmez yollarda kaybolmazlar.
5. Ailenin temsilcileri, 7 metreye kadar bir mesafeden ileriye atlayabilme özelliği ile ayırt edilir. Aynı zamanda, keçi hızla bir büyük taştan diğerine atlayarak yörüngeyi değiştirir. Hayvanlar hem yakın hem de uzak mesafeleri mükemmel bir şekilde görürler. İnsanlara acele etmemeleri için keçilerden farklıdırlar, ancak sakin bir şekilde gözden kaybolurlar. Bir çarpışma meydana geldiğinde, bireyler boynuzlarını kullanırlar.
6. Bazıları hızlı zekâlı oldukları ve insanlarla hızlı temas edebildikleri için memelileri evde tutmaya adapte olmuşlardır. Soğuk bölgelerin sakinleri huzurludur, çatışma durumlarından kaçınmaya ve hatta diğer hayvanlarla (örneğin, kediler veya köpekler) geçinmeye çalışın.

konut

1. Ailenin bu temsilcileri kayalık araziye çekiliyor. Alaska'nın güney ya da doğu kısmına yerleşirler. Ayrıca, Montana ve Oregon'da bireyler yaygındır. Tartışılan hayvanların bazıları Wyoming, Colorado, Nevada ve Olympic'te yaşıyor. Kanada'da, Alberta eyaletinin yakınında bulunurlar. Yukon ve Britanya Kolumbiyası'nda bulundu.
2. Neredeyse tüm varlığı boyunca, keçiler orman şeridi seviyesinin üzerinde yaşıyor. Karla kaplı uçurumlarda yüksek tırmanıyorlar. Buna göre, isimlerini aldılar. Göçebe yaşam alanı bu bireylerin doğasında vardır. 3-5 kişilik küçük gruplarda, bir yerden başka bir yere hareket ederler. Ancak tek keçi var.
3. Memeliler yaşamak için uygun bir bölgeyi sevdiklerinde, bir gıda kaynağı varken uzun süre dururlar. Kışın, tam bir sürü halinde toplanırlar ve birbirine yapışırlar. Bir kar fırtınası kayalık zirvelere öfkelense bile, hayvanlar bölgede değişmeden kalır. Geriye kalanlar bölgeyi daha uygun yaşam koşulları bulmak için terk ediyorlar.
4. Bireyler kardaki girintileri kazabilir, böylece kendilerini bir geceleme yapabilirler. Memelilerin gece boyunca donmasına izin vermeyen, su itici emprenye ile kalın bir kaplamaya sahiptirler. Ailenin bazı üyeleri 3 km uzaklıktadır. deniz seviyesinden yüksekliğe. En sert hava koşullarına bile -40 dereceye kadar dayanırlar.
5. Dikkat çekici bir şekilde, tartışılan ailenin dağıtım ortamında çok fazla düşman yoktur. Yırtıcılar sadece bu koşullarda yaşamazlar ve eğer yaşarlarsa, pratik olarak hedeflerin sayısını etkilemezler. Yaz aylarında, puma keçi avlar, aynı zamanda hızlı bir şekilde kayalıklar boyunca hareket ederler. Yaz aylarında, kartallar ve diğer büyük kuşlar çocuklara saldırır, daha sonra bebeği uçurumdan bırakır.
6. Hiçbir şey bu türün temsilcilerini tehdit etmez; asla avlanamazlar. İnsanlar basitçe hayvanların kürklerini topladılar, daha sonra eğrildi ve kumaş yaptılar. Ancak, görünüm korunmaktadır, bu yüzden yakın gelecekte tehlikede değildir.

gıda

1. Temel diyet, bölgesel dağılımın özellikleri nedeniyle çeşitli olarak adlandırılamaz. Yaylalarda hayvanlar yosun, liken ve diğer bitki örtülerini yerler. Toynak kullanırlar ve kazarlar.
2. Kışın, gıda arzı eksikliğinden, keçiler ağaç gövdelerinden havayı yırtıp, küçük çalılara yaslanın. Yaz aylarında, yeşillikler, meyve ve meyve meyveleri, yabani tahıllar, iğneler ve yaprakların tadını çıkarmak için biraz aşağı inerler.
3. Otlatma için çok zaman ayrılır, hayvanlar bunu öğleden sonra veya gün batımına daha yakın yapabilir. Bazıları ay parıldadığında yiyecek aramaya çıkar. Bu hayvanlar yemek için aynı anda uzun mesafeler kat edebilirler. Cesurdurlar ve evden uzaklaşmaktan korkmazlar.

düşmanları

1. Keçiler otobur, bu yüzden yumuşak ve lezzetli etleri var. Bu karakteristik özellik nedeniyle, vahşi doğada düşünülen bireylerin birçok düşmanı vardır. Bununla birlikte, sunulan hayvanlar, tüm yırtıcıların keçilerin yaşadığı yüksekliğe tırmanamayacağı gerçeğiyle kurtarılır.
2. Ek olarak, tartışılan bireyler mükemmel işitme ve görmeye sahiptir. Bu nedenle, keçi grubundan biri şüpheli bir etkinlik fark ederse, işgal altındaki bölgeyi derhal tüm sürüyle terk eder. Panik yaratmamak için aceleleri yok. Şu anda, yırtıcı bir sıçrama yapmak için yeterli mesafeye sahip değil.
3. Çoğu durumda, bireyler tam olarak sonbahar-kış sezonunda savunmasız olabilir. Böyle bir zamanda, keçiler dağlardan bitki besinleriyle dolu bir vadiye iner. Sonuç olarak, doğal savunmalarını kabartma bir arazi şeklinde kaybederler. Bazı durumlarda, bu tür hayvanlar yırtıcılarla toynak ve boynuzlarla savaşmayı başarır.
4. Tartışılan hayvanlar için en büyük tehlike puma. Herhangi bir problemi olmayan vahşi kedi, kar keçileri ile birlikte dik yamaçlara ve kayalara tırmanabilir. Ayrıca, kel kartallar genellikle küçük çocukları avlar. Genç büyüme için en büyük tehdit bu yırtıcı kuşlardır.
5. Sunulan bireylerde çiftleşme mevsimi başladığında, keçilerin ve keçilerin agresif hale gelmesi dikkat çekicidir. Kendileri herkese saldırabilirler. Bu nedenle, davetsiz misafirlerine adım atmamak daha iyidir. İnsanlara gelince, neredeyse hiç böyle keçileri avlamadılar.
6. Tabii ki, keçi kürkü hoş bir kupa, ancak, eğer bir kişi böyle bir hayvandan sonra acele ederse, bir uçurumdan koparak kendini ölme olasılığı daha yüksektir. Sorun hala, düşünülen bireylerin yaşam alanlarını yavaş yavaş kaybetmeleri gerçeğinde yatmaktadır. İnsanlar gittikçe daha fazla nüfusa sahip. Bu nedenle, keçiler dağlara daha da gitmek zorundadır.

Çiftleşme mevsimi

1. Sonbaharın sonunda, bu hayvanlarda çiftleşme mevsimi başlar. Bireyler yaklaşık 3 yılda ergenliğe ulaşır.Böyle bir zamanda, bir grup kadına katılmaya çalışırlar.
2. Bir arkadaşı çekmek için erkekler boynuzlarını ağaçların kabuğuna sürüp kokulu bir iz bırakırlar. Genellikle sürüde 2 erkek öldürülebilir. Bu durumda, bireyler arasındaki çatışmalar başlar. Erkekler hangisinin daha güçlü olduğunu kanıtlamalıdır.

Kar keçileri şu anda insanların gittikçe daha fazla bölgede yaşadığı için yok olma eşiğinde. Bireyler sadece dağlara tırmanabilirler. Ne yazık ki, bu bölgede doğal yırtıcılar yaşıyor ve yeterli bitki gıdası yok. Genç kuşlara genellikle yırtıcı kuşlar saldırır.

Video: Kar Keçisi (Oreamnos americanus)