Tarla serçeleri, serçe ailesine sırasıyla atanır. Ev kuşlarının en yakın akrabalarına aittirler. Ancak doğal özellikleriyle, insanlara o kadar bağımlı değiller, onlardan kaçmayı tercih ediyorlar. Grubun saha temsilcilerini şehrin eteklerinde, seyrek nüfuslu bölgelerde veya tamamen terk edilmiş bölgelerde karşılayabilirsiniz. Yakınlarında tahıl bitkilerinin yanı sıra meyve bahçeleri veya üzüm bağları olması önemlidir. Doğal özelliklerine göre, bireyler parlak alanlarda, bozkırlarda ve çalılar arasında yaşamayı tercih ederler.
tanım
- Vücuttaki kuş büyük boyutlarda farklılık göstermez. Uzunluğu maksimum 16 cm'ye kadar uzar, 30 g vücut ağırlığı ile. (maksimum değer). Bu serçe türlerini ev kuşlarıyla karşılaştırırsak, şunları söyleyebiliriz. İnsan faaliyetine bağlı değildirler ve bu nedenle ıssız bölgelerde bulunabilirler.
- Erkek ve kadın cinsiyet bireyleri aynı tonlarda pigmentlidir. Yılın mevsimine bakılmaksızın, bu renk sadece biraz değiştirilecektir. Kafanın üst kısmı pigmentli kestane. Yanaklar ve kanatlardaki üst tüyler beyazımsıdır. Yanaklarda belirgin bir siyah nokta var.
- Boynun arkasındaki alanda beyaz bir kolye var. Kestane rengi ile kesik kesik olabilir. Boyun çizgisi, göğsüne inmeyen siyah bir işaretin varlığı ile ünlüdür. Vücudun üst kısmı kırmızıya boyanır, pembe üzerinde dikdörtgen şeritler bulunur.
- Kuyruğun üstündeki alan açık kahverengi bir tonla buffy. Vücudun alt kısmı beyazımsıdır, bir koyu sarı gölgenin kalıntıları vardır. Aynı renk vücudun yan tarafına gider. Kanatlar kahverengimsi, koyu, açık kahverengi renklerin karakteristik bir sınırına sahip. Kanatların kıvrımlarında beyazımsı bir iz var. Kuyruk kahverengi-kahverengi, kenarları buffy boyalı. Gaga siyah pigmentlidir, süsen kahverengi, bacaklar bej ve pembe renktedir.
- Renginde genç büyüme oldukça soluk. Siyah tüyleri yoktur; bunun yerine kahverengimsi gri tonları vardır. Gaga da kahverengi renklidir, kenarları sarımsı ve ağız köşeleri. Tarla temsilcileri ev serçelerinden farklıdır, çünkü başın üst kısmı kestane rengindedir. Bireylerin yanaklarında siyah lekeler vardır ve cinsiyette de fark yoktur.
- Ötücü ailenin diğer temsilcilerinden, örneğin siyah bir briskete sahip bireylerden, alan serçesi parlak bir sırt ile ayırt edilir. Bu kuşlar, minyatür boyutu ve kısa kırpılmış kuyruğu ile uyumlu bir şekilde bakmak için eşsiz bir özelliğe sahiptir.
- Bu tüylü akrabaların sesine gelince, ünlemleri bir şekilde ev serçelerinin sesini anımsatıyor. Ancak daha keskin ve seslidir, yumuşaklık yoktur. Ünlemleri kısaca anlatmaya çalışın, "aptal", "çip", "tsvi" gibi geliyorlar. Bu sesler ayrı ayrı değiştirilebilir veya telaffuz edilebilir.
konut
- Ülkemizde bireyler daha yaygındır. Her yerde yaşarlar, ancak Arktik kuşağında nadirdirler. Subarktiklere daha yakınlar. Manzara seçimine gelince, taygadan yaylalara kadar yaşarlar. Kurak bozkırlarda ve çöllerde bulunur.
- Çeşitli iklim koşullarına hızla uyum sağlar. Doğal sayılarına göre, keklerden daha fazla tarla serçesi var. Ancak bu, bu kuşların yerleşmeyi tercih ettiği geniş alandan kaynaklanmaktadır.
- Şehirlerde kuş birikimi göz önüne alındığında, sadece eteklerinde yaşadıklarını söyleyebiliriz.Yüksek binalara yaklaşmazlar, park alanlarında ve meydanlarda meydana gelmezler.
yaşam biçimi
- Yerleşik kuşlar, bir yerden bir yere dolaşmayı sevmezler. Sadece uzak kuzeyde yaşayan nüfus, kış dönemi için diğer sıcak yerlere gidebilir. Bu kuşlar çiftler halinde yaşarlar, yuvalama sırasında koloniler oluşturmazlar, ayrı tutulurlar.
- Terk edilmiş taş binalar veya oyuklar, vizonlar ve eski leylek yuvaları konut inşaatı için yer olarak seçilir. Yuva ile çim, yün, tüy bıçaklarından toplanan yuvarlak bir top kastedilmektedir. Bozkırda yaşarlarsa, yuvalar oluştururken ağaç taçları ve çalılar kullanılır.
- Debriyajda en fazla 7 beyazımsı yumurta olabilir. Bu durumda, bir desen ve kapanımlar vardır. Her iki ortak da bir partide sırayla. Genellikle, bu tür manipülasyonlar 2 haftadan fazla sürmez. Ebeveynler de yeni yavruları birlikte beslerler.
- Bu civcivler büyüyene kadar 20 gün sürebilir. Sezon boyunca yetişkinlerin 2-3 yavru üretebildiklerini belirtmek gerekir. Diyete gelince, bir ev serçesine benzer.
- Düşünülen bireyler kendilerini meyve, tohum, tahıl, böcek, sivrisinek ile yeniden düzenlemeyi tercih ederler. Bu kuşların diyeti oldukça çeşitlidir. Yılın zamanından bağımsız olarak kendi yiyeceklerini kolayca bulabilirler.
Belirgin özellikler
- Çoğu durumda, tarla serçeleri tek eşli bireylerdir. Bu nedenle, kuşlar uzun bir süre eşleştirmeyi tercih ederler. Bundan sonra yetişkinler bir yuva yapmaya başlar. Şu anda, komşularından yeterli bir mesafe ile ayrılıyorlar. Nadir durumlarda, 6 yuvaya kadar yerleşim yerleri bulabilirsiniz.
- Konutun tipik bir top şekli vardır. Çapı 15 cm'ye kadar çıkabilir, söz konusu kuşların evlerinin inşasından sorumlu oldukları ayrı ayrı belirtilmelidir. Bu nedenle, yuvanın inşası birkaç ay boyunca bile gecikebilir.
Serçeler oldukça yaygın kuşlardır. Uzun süre bir yuva inşaatı yapabilirler. Aynı zamanda, evleri çok sıradışı yerlerde olabilir. Örneğin, evleri ağaç boşluklarında, evlerin çatılarının altında ve küçük hayvanların veya diğer kuşların terk edilmiş yuvalarında bulunur.
Video: Serçe (Passer montanus)
Gönderen