Tekerlek negniuchnik - açıklama, zehirli mantar

Tekerlek şeklindeki negniuchnik - oleik olmayan mantar ailesine ait yenmeyen bir mantar türü. Bu türün Latince adı Marasmius rotula'dır.

tanım

Bu tür mantar temsilcilerinin şapkaları oldukça mütevazıdır ve sadece 10-15 mm çapındadır. Gelişimin başlangıcında, mantarın bu bölümünün şekli küreseldir, büyüme ile düzelir ve daha fazla secde olur. Başlığın orta kısmında, dar olsa da, oldukça derin bir boşluk olsa da, karakteristik bir fark görebilirsiniz. Kapağın kendisinin yüzeyi, tüm ayrıntılarını (tüberküller, çöküntüler) açıkça görmenizi sağlayan lifli bir yapıya sahiptir. Mantarlara ilk bakışta, negutil şapkasının kesinlikle bir hamuru olmadığı görünebilir, ancak ikincisi çok ince ve lamellar gövdeden neredeyse görsel olarak ayrılmaz. Büyümenin başlangıcındaki örneklerin şapkası çok hafiftir, mantarın büyümesi gri-sarı bir renk kazanır. Hamurun aroması zayıf olmasına rağmen oldukça keskindir.

Beyaz plakalar küçük boşluklarla bulunur, çoğunlukla mantar bacağını sınırlayan karakteristik bir tasma kadar büyür. Spor tozu, plaka benzeri gövdeyle aynı renge sahiptir.

Negniuchnik'in uzunluğu 80 mm'ye ulaşan oldukça ince bir bacağı vardır. Mantarın bu kısmı koyu renklidir, tabanda neredeyse siyahtır.

Türlerin dağılımı

Diğer türlerle benzerlik

Genellikle bu yenmez mantar türü, neredeyse aynı görünüme (meyve veren gövdenin beyaz rengi ve karakteristik bir tekerlek şekli) sahip olan Mahzen Bullar ile karıştırılır. Bununla birlikte, tekerlek şeklindeki negus arasındaki ana fark, bacağın üst kısmında, plaka gövdesinden inen plakaların tutturulduğu belirgin bir yakanın varlığıdır.

yenilebilirlik

Mevcut bilgilere göre, tekerlek şeklindeki keskin nişancı olmayan zehirli mantar türlerine ait değildir, ancak çok mütevazı boyutundan dolayı pişirmede de kullanılmaz.

Özellikleri Görüntüle

Bu mantar türünün ana özelliği, kuru dönemlerde, atıştırmalıkların neredeyse tamamen kurumamasıdır, ancak bu onların tam ölümü anlamına gelmez. Yağmur mevsimi başlangıcında, bu türün temsilcileri önceki formlarına tamamen geri yüklenir ve tekrar meyve vermeye ve büyümeye başlarlar.

Bu tür mantarların aslında pratik önemi olmadığı gerçeğine dikkat çekmek istiyorum. Bilim adamlarının öne çıkardığı tek şey, bu mantarda bulunan MroAPO gibi, aromatik maddelerin analizi için kullanılan bir çeşit biyosensör olan bir enzimdir.

Diğer olumsuzluklar

Marasmius mantar ailesi yaklaşık 500 farklı tür içerir ve bunların sadece küçük bir kısmı yenilebilir. Kalan türler, kural olarak toplanmaz, bunun nedeni genellikle mantarların çekici olmayan görünümü ve mütevazı boyutlarıdır.

Bonfile gibi bir tür en hassas olanıdır - herhangi bir besin değeri olmayan mütevazı boyutlu bir mantardır. Gelişimin başlangıcında, bu türün örneklerinde, mantarın büyümesi ile düzelen hemisferik bir şapka vardır. Şapkanın ortasındaki yetişkin mantarlarda, karakteristik bir karanlık tuğla rengine sahip küçük bir tüberkül vardır. Kapağın gövdesi oldukça incedir, kenar nadir radyal kıvrımlarla dalgalıdır. Gelişimin başlangıcında, şapka beyaz bir renge sahiptir, mantarların büyümesiyle kararır. Bacak, şapka gibi, zengin kahverengi. Bu ihmal türlerinin meyvelerinin zirvesi yaz ortasından sonbahar ortasına kadardır. Çoğu zaman, bu mantarlar karışık ormanlarda bulunur.