Kediler hangi antibiyotikleri verebilir?

Antibakteriyel ilaçlar veya antibiyotikler, vücuda giren bakterilerin neden olduğu enflamatuar süreçleri tedavi etmek için kullanılır. Enfeksiyonla etkili ve hızlı bir şekilde başa çıkmaya yardımcı olurlar. Antibiyotikler ayrıca veterinerlik tıbbında yaygın olarak kullanılmaktadır.

Bu ilaçlar kedileri tedavi etmek için kullanılır, ancak aşırı dikkatle kullanılmalıdır. Veterinerin tavsiyelerine kesinlikle uymak gerekir. Kontrolsüz kullanım ölümcül olsa bile ciddi sonuçlarla doludur. Bu nedenle, bir uzmanın tavsiyesini göz ardı ederek kediye antibiyotik reçete etmemelisiniz.

Bugün birçok farklı antibakteriyel ilaç mevcuttur. Kökenleri farklıdır - sentetik veya doğal. Ancak hepsinin benzer bir etkisi vardır - bulaşıcı patojenlerin ve mantarların nötralizasyonu ve yok edilmesi. Tedavi amacıyla ve cerrahi müdahaleler ve yaralanmalardan kaynaklanan komplikasyonları önlemek için reçete edilebilirler.

Bu ne

Antibiyotikler tesadüfen gerçekleşen bilimsel bir keşiftir. Bir zamanlar penisilin mantarlarının bir Petri kabındaki Staphylococcus aureus'u nasıl yok ettiğine tanık olan İngiliz bilim adamı Fleming tarafından icat edildi. Laboratuarda bir kez meydana gelen bu olay tıp dünyasını tamamen değiştirdi. Bununla birlikte, bazı mantarların iyileştirici özellikleri ondan çok önce biliniyordu. Arap şifacılar pürülan yaraları tedavi etmek için mantar kalıbı kullandılar. Bazı gerçekler Maya Kızılderililerinin de tedavi için mantar kalıbı kullandıklarını göstermektedir.

Antibiyotik etkisi

Farklı ilaçlar bulaşıcı patojenler üzerinde farklı davranır. Bazıları onları nötralize ederek üremeyi önler. Diğerleri onları yok eder.

Maruz kalma türüne göre, antibiyotikler 2 türe ayrılır:

1. tip - bakterisidal etki ile. Enfeksiyonun etken maddesini yok edin.

2. bakteriyostatik veya nötrleştirici etkiye sahiptir.

İlacın enfeksiyonla nasıl savaştığı son derece önemlidir. Bakterisidal ilaçlar belirli bakteri türlerinde kontrendikedir, örneğin kedi ailesinin temsilcileri için kullanımları stafilokoklarla mücadelede tehlikelidir. Bu, üretranın tıkanmasıyla doludur. Bu bakteriler öldüğünde, mesane boşluğunda çökelebilirler. Bu kum ve taş oluşumuna yol açar. Ancak, bazen onlarsız yapmak imkansızdır. Örneğin, ölümcül kedi hastalıkları, pyometra veya sepsis ve aynı zamanda bir dizi başka söz konusu olduğunda. Pürülan yaraların ve ülserlerin tedavisi için topikal olarak uygulandığında etkileri çok daha etkilidir.

Şiddetli vakalarda, her iki tip antibiyotik de yüksek dozlarda kullanılabilir, ancak tedavi bir veteriner tarafından denetlenmelidir. Bazen uzun süreli etkisi olan ilaçlar kullanılır. Bu tür antibiyotikler çok hızlı değildir, ancak maruz kalma süreleri daha uzundur.

Sürüm formları hakkında

Antibakteriyel ilaçlar yerel ve dahili olarak kullanılır. Topikal antibiyotikler merhemler, tozlar, spreyler ve sıvılar şeklinde mevcuttur. Örneğin, bakteriyel konjonktivit tedavisi için, damla veya göz merhemleri şeklinde kullanılırlar.

İç ve yaygın enfeksiyonları tedavi etmek için kullanılan antibiyotikler, iksirler, enjekte edilebilir çözeltiler, infüzyonlar ve tabletler şeklinde mevcuttur. Üst solunum yolu hastalıklarında, spreyler ve damlalar kullanılabilir.Genital enfeksiyonlar mumlarla tedavi edilir.

İlaç türleri

Geleneksel olarak, antibiyotikler genellikle aktif maddeye bağlı olarak kimyasal kökenlerine göre sınıflandırılır. Bu, herhangi bir eylem türündeki ilaçlar için geçerlidir.

Tüm antibakteriyel ilaçlar gruplara ayrılır:

• penisilin;
• sefalosporin;
• tetrasiklin;
• Levomitsetinovaya;
• makrolidler;
• aminoglikosidler;
• glikopeptidler;
• Lincosamides ve diğerleri.

Farmakolojik pazardaki çok çeşitli antibiyotikler göz önüne alındığında, uzman bir konsültasyonun gerekli olan ilacın seçilmesinin neden kesin olduğu açıktır. Çoğu kedi sahibi nitelikli doktor değildir, bu nedenle kendi kendine tedavinin istenen sonucu getirmesi olası değildir. İlaç doğru seçilmiş olsa bile, o zaman bir veterinerin gözetimi altında kullanılmalıdır.

Önemli! Herhangi bir antibiyotik bağımlılık yapabilir. Aynı ilacın sistematik kullanımı ile viral patojenler ona doğru cevap vermez, bu nedenle etkinliği azalır ve bu tür bir tedavinin bir etkisi yoktur.

Başlangıç ​​dozu gereğinden az olduğunda, bakteriler hızla aktif maddeye adapte olur ve ilaçlara dirençli yeni formlar alır. Bu daha ileri tedaviyi zorlaştırır.

Herhangi bir antibiyotik, hayvanın vücudunda bireysel reaksiyonlara neden olabilir. Bu, antibiyotik tedavisine bağlı komplikasyonların başka bir nedenidir. Bazı durumlarda, tedavi başlamadan önce etkinliklerini belirlemek için profesyonel bir ilaç seçimi gereklidir. Bunu yapmak için testlerden bir örnekleme yapılır ve laboratuvar koşullarında spesifik durumlarda antibiyotiklerin etkinliği tedaviden önce kontrol edilir.

Artıları ve eksileri

Dünya farmakolojik pazarında antibiyotiklerin ortaya çıkması ve tıpta yaygın olarak kullanılması, iyi bilinen ifadenin ortaya çıkmasına neden oldu: "Biri tedavi edildi, diğeri sakatlandı." Etkinliğine rağmen, birçok yan etkisi ve kontrendikasyonları vardır.

Artıları:

• vücut üzerinde düşük toksik etki;
• küçük bir dozaj ile iyi etki;
• uygulamadan hemen sonra harekete geçmeye başlar;
• antibakteriyel etki vücuda nüfuz ettikten sonra devam eder;
• bakterilerin atık ürünleri olan toksinleri nötralize eder.
• geniş bir aralıkta antimikrobiyal etkiye sahiptir.

eksileri:

• bağımlılık;
• bazı ilaçlarda yüksek toksisite;
• zararlılarla birlikte vücuda faydalı bakterileri öldürmek;
• kullanımlarına genellikle dysbiosis eşlik eder;
• bireysel alerjik reaksiyonlar ve diğer öngörülemeyen yan etkiler dışlanmaz.

Önemli! Herhangi bir ilaç, kedinin muayenesi ve teşhisi sonrasında ayrı ayrı reçete edilir. Hastalığın nedenini ve patojeni bağımsız olarak belirlemek neredeyse imkansızdır. Sadece gerekli bilgi ve deneyime sahip nitelikli bir uzman bu durumda yardımcı olabilir.

En popüler antibiyotikler

Antibakteriyel ilaçların kullanımı için bir endikasyon, hayvanda enfeksiyöz enflamatuar süreçlerin varlığıdır. Bununla birlikte, bu durumun nedenini bağımsız olarak bulmak neredeyse imkansızdır. Örneğin, bir kedinin yarada pürülan bir süreç vardır. Bu durumda birçok kişi tetrasiklin merhem kullanır. Ancak bazen inflamasyonun nedeni mantarlar gibi diğer bulaşıcı patojenlerdir. O zaman ilacın tamamen farklı bir hareketine ihtiyacınız var.

Bu nedenle, antibiyotik kullanılıyorsa, veterinere önceden danışmak gerekir. Bugün, çoğu ilacın karmaşık bileşimleri vardır ve genellikle aynı anda birkaç aktif madde içerir. Bunlara ek olarak, kedi ailesinin temsilcileri için kontrendike olabilecek yardımcı maddeler de içerirler.

Olası yan etkiler

Antibiyotikler, bulaşıcı patojenlerle savaşmak için yaygın ve etkili bir şekilde kullanılır. Bununla birlikte, kullanımdan birçok kontrendikasyonları ve yan etkileri vardır. "Kötü" mikroplarla birlikte, canlı bir organizmanın normal çalışması için gerekli olan bakterileri öldürürler.

Bu ilaçların kullanıldığı formdan bağımsız olarak, bir şekilde belirli zararlar verirler. Bu nedenle, kullanımlarına genellikle eylemi mikroflorayı restore etmeyi amaçlayan ek ilaçların atanması eşlik eder.

Zararlı bakteriler öldüğünde, hayati fonksiyonlarının kalıntıları doğal olarak karaciğer ve böbrekler tarafından atılır. Bu organlar tamamen sağlıklı değilse, antibiyotik kullanımı içlerinde patolojik durumlara neden olabilir. Bu nedenle, bu ilaçları almak sadece bir ön muayeneden sonra başlamalıdır.

Hayvanın genel durumunun doğru seçimi ve yeterli değerlendirmesi, yan etki riskini en aza indirmeyi mümkün kılar. Karaciğer hastalıkları durumunda, hepatoprotektörler ve böbrekler üzerindeki yükü azaltmaya yardımcı olan ajanlar da belirtilebilir.

Kedi ailesinin birçok temsilcisi, antibiyotikler de dahil olmak üzere çeşitli dış uyaranlara karşı alerjik reaksiyonlara eğilimlidir. Kedi ilacın veya yardımcı bileşenlerin aktif maddesine karşı bireysel hoşgörüsüzlükten muzdaripse, çekilmesi ve alternatif ilaçların atanması gerekecektir. Alerjiler oldukça tahmin edilemez olduğundan ve kendilerini anafilaktik şoka kadar farklı şekillerde gösterebildiğinden, sorumlu sahibin kedilerin ilaç dolabında kullanması için uygun bir şekilde antihistaminikler olması gerekir.

Antibiyotik alma döneminde, bağışıklık sistemi zayıflar, bu nedenle alerjik fenomen geliştirme riski daha önce hiç reaksiyon meydana gelmemiş maddelere bile artar. Kusma veya üzgün dışkı olarak ortaya çıkabilir. Bireysel hoşgörüsüzlükten şüpheleniyorsanız, ilaç hariç tutulmalı ve alternatif bir tedavi reçete etmek için veterinerinize danışmalıdır.

Sorunlar nasıl önlenir?

Riskleri en aza indirmek ve tedavinin etkisini sadece nitelikli yardım durumunda almak mümkündür. Hiçbir durumda bir uzmana danışmadan antibakteriyel ilaçları kendi başınıza kullanmamalısınız. Bu, hayvanın sağlığı ve yaşamı tehdit edici olmasında olumsuz sonuçlara neden olabilir.

Antibiyotik ve uygulama yöntemi doğru seçilirse, tedavinin etkisi maksimum olacak ve yan etki riski en aza indirilecektir.

Video: bir kediye hap nasıl verilir