Makale içeriği
İki kambur deve, türünün en büyük temsilcisidir ve esas olarak erişilemeyen manzaralarda yaşar. Kurak ülkelerde yaşayan insanlar için çok değerlidir, ulaşımda yaygın olarak kullanılan bir araçtır. Buna ek olarak, et ve sütü yenir, yün de günlük yaşamda uygulamasını bulur.
Açıklamayı görüntüle
Doğada, yaşam koşullarında birbirinden farklı iki ana bakteri devesi çeşidi vardır:
- Ana. Moğolistan'da bunlara Bakteri denir.
- Yabani. Diğer isimleri Haptagai. Yok olma olasılığı nedeniyle Kırmızı Kitapta listelenen küçük bir tür.
Hem vahşi hem de yerli, büyük tenleriyle şaşırıyorlar. Erkekler bazen 2,7 metreye kadar çıkar, ağırlık 1 tona ulaşır. Dişi develer biraz daha küçüktür, ağırlıkları 500 ila 800 kg arasında değişir. Devenin kuyruğunun ucunda bir fırça vardır, uzunluğu yaklaşık 0,5 metredir. İki deve kamburları hareketlidir, hayvan şişman olduğunda elastiktirler, dik dururlar ve açlık durumunda, hareket sırasında takılırken tamamen veya kısmen yanlara doğru eğilirler. Humps, hayvan için gerekli bir besin rezervi olan vücut yağını biriktirir. Vücut yağının ağırlık birikimi yeteneği 150 kg ile sınırlıdır. Ek olarak, kamburlar kullanıcıyı aşırı ısınmadan korur ve sırtını güneşin kavurucu ışınlarının doğrudan çarpmasıyla kaplar. Kamburlar arasındaki mesafe 40 cm'dir, bu da bir binici için aralarında bir eyer donatmanıza izin verir.
İki kamburlu develerin bacakları uzundur, ayaklar iki parçaya bölünür, alt kısmı kalın bir mısır yastığıdır, ön bacak pençe gibidir, bir toynak gibidir. Bacakların bu yapısı, develerin dünyanın taşlı veya gevşek yüzeylerinde kolayca yürümesini sağlar. Yerli develerin, ön dizlerini ve göğüs bölgesini kaplayan korpus kallozumuna sahip olması karakteristiktir, bu da vahşi meslektaşlarına özgü değildir.
Hayvanın boynu eğilir, tabandan eğilir ve daha sonra yükselir. Baş çok büyük, omuzlarla aynı hizada. Çift kirpik, etkileyici bir görünüme sahip gözler. Yarık şeklinde burun delikleri, kulaklar çok küçük. Üst dudak çatallanır, bu da kaba katı yiyecekleri çiğneme işlemini kolaylaştırır.
Kaplama esas olarak kum rengi tonlarında boyanır, bazen koyu veya kırmızımsı bir renge ulaşır. Evcilleştirilmiş bireyler çoğunlukla kahverengidir, ancak bu gri, beyaz ve siyah renk cinsinin temsilcileri vardır. En nadir olanları hafif develerdir.
Deve kürkünün yapısı, deveyi pozitif ve negatif hava sıcaklıklarındaki değişikliklerden koruyan astarla çevrili içi boş kıllarla temsil edilir. Kat uzunluğu 5 ila 7 cm arasındadır, kamburların tepelerinde ve boynun alt kısmında daha uzundur - 25 cm'ye kadar, kışın kat biraz uzar ve 30 cm uzunluğa ulaşabilir. Develerin kürkleri, tüy dökülme döneminde ilkbaharda parçalara düşer. Yeni bir ceketin ortaya çıkmasından önceki üç hafta içinde kel ve düzensiz yürüyorlar.
Ses olarak bu bireyler bir eşeğe benziyor. Kızgın ağlamalarına, dizlerinden yükselmek veya yüklü bir duruma düşmek gerektiğinde ağırlık kaldırma eşlik eder.
doğal ortam
Bakteri develerine, vahşi veya evcil türlere ait olmalarına bakılmaksızın, hayvan dünyasının diğer türlerinin bireyleri için dayanılmaz, bazen zorlu koşullarda hayatta kalma yeteneği verilir. Bu, çok sıcak, kuru yazlar veya çok soğuk kış aylarında yaşama yetenekleri ile doğrulanır.
Su kaynakları ararken, bu türün vahşi temsilcileri günlük 90 kilometreye kadar uzun mesafeler kat edebilir. Vücudu su ile doldurarak, mevcut nadir nehirleri, geçici yağmurları ziyaret ederler. Kışın, nehirlerin yakınında sulama yerine kar örtüsünden gerekli su elde edilir.
Özellikleri ve yaşam tarzı
Haptagai doğal koşullar altında bir liderin başkanlığında 20'ye kadar birey de dahil olmak üzere bir sürüyü tutar, ancak nadir durumlarda yalnız yaşayabilirler. Gıda ve özellikle su bulmak için taşlı düz alanlar boyunca sürekli hareket ederler, nadir bir kaynakta veya başka bir yerde dururlar. İki kambur develer, karanlıkta, hareketlerde kayıtsızlık ve uyuşukluk ortaya çıktığında, daha sıklıkla geceleri uyuduklarında aktif bir yaşam tarzına yol açar. Kasırga rüzgarlarında uzanmayı tercih ediyorlar. Isı transferi için rüzgara karşı yürümek, böylece termoregülasyon sağlamak için tasarruflu bir yoludur. Güller ve çalılar da serinlik aramak için kullanıyorlar.
Haptagai ve Bactrian'ın mizaçları farklıdır. Evcilleştirilmiş develer davranışlarında korkak ve sakindir. Vahşi bireyler ürkek, ama aynı zamanda agresiftir. Doğası gereği keskin bir görüşe sahipler, uzaktan tehlike görürler ve ondan kaçarlar. Haptagai hızı 60 km'ye kadar çıkabilir. dayanıklılık o kadar büyüktür ki, güçler tamamen tükenene ve deve bitene kadar koşusu 2-3 gün sürebilir. Haptagai, evcil develerden korkuyor, düşmanlarını kaplanlardan veya kurtlardan daha az değil.
Büyük kafası ve devasa gövdesi ile iki kambur develer çok uzak değildir, yırtıcılar tarafından saldırıya uğradığında korunmazlar, sadece kükreme veya tükürürler. Çoğu zaman, kargalar bile dirençle karşılaşmadan deve yaralarını gagalayabilirler. Deve, düşman saldırılarından önce savunmasız.
Tahriş olmuş hayvanın mide içeriğine ek olarak devenin tükürdüğü tükürük.
Kışın karlı zaman deve rahatsızlığına neden olur, karda kolayca hareket edemezler ve daha da fazlası kar altında yiyecek bulmak için. Atlar evcilleştirilmiş develerin yardımına gelir, karda koşar, çöker ve develere kar altında kazılan yiyecekleri alma fırsatı verir. Vahşi hayvanlar bağımsız olarak toynaklı hayvanların geçtiği yerleri araştırmalıdır.
Güç kaynakları
İki kambur develerin ana besleyici diyeti, hayvan dünyasının tüm temsilcileri için uygun olmayan kaba yetersiz beslenme ile temsil edilir. Devler dikenli bitkiler, kamış sürgünleri, sert otları yer. Sadece bitkisel gıdalarla beslenmezler, fauna kemikleri ve derileri beslenmeleri için uygundur. Ayrıca uzun süre açlıktan ölürler, gıda alımının kısıtlanması sağlıklarını olumsuz etkilemez. Ancak aşırı yeme, hayvanın obezitesine yol açar, böylece iç organlarının çalışmasını bozar. Genel olarak, develer yiyeceklerde okunaksızdır, kuru ot, çeşitli tahıllar ve kuru ekmek yerler.
Tuzlu su da dahil olmak üzere su içmek için bu türün temsilcileri 100 litreye kadar çok miktarda olabilir. bir seferde uzun süreli su yokluğu ile. Ortalama olarak, nehre yakın oldukları için susuzluklarını her 3 günde bir söndürmek için yaklaşıyorlar. Sağlığa zarar vermeden, 2-3 hafta süren sıvı olmadan su eksikliğini çim ile değiştirebilir.
Üreme, yaşam beklentisi
Develer yetişkinliğe 3-4 yaşlarında ulaşır. Bu yaşta üreyebilirler. Bu hayvan türü için çiftleşme mevsimi sonbaharda başlar. Bu süre zarfında, erkekler çok agresiftir, bu da kükreme, dudaklardaki köpük salgıları, sürekli atma ve başkalarına atma ile ifade edilir. Erkekler rakiplerle savaşır, ısırır ve tekmeler, düşmanın ölümüne kadar vurmaya devam eder. Çiftleşme mevsiminde evcilleştirilmiş agresif develer, kendilerine bağlı bezlerle işaretlenir ve diğer bireylerden ayrı tutulmaya çalışır. Öte yandan, vahşi erkekler daha cesur hale gelir ve evcilleştirilmiş kadınları arkalarında yönlendirebilir ve rakip bir savaşta erkekleri yok edebilir.
Hamilelik 13 ay sürer, bebek ilkbaharda görülür, ağırlığı 45 kg'a kadardır. Birden fazla bebek çok nadiren bir kadında doğar, ikiden fazla - asla. Bebek, doğum anından itibaren 2 saat sonra yürüme yeteneğine sahiptir. Bir buçuk yıl boyunca anne sütü ile beslenir. Ebeveynler, ergenliğe ulaşana kadar bebeğe bakar. Gelecekte bağımsız hale gelir, yeni yapılan erkek sürüyü oluşturmak için aileden ayrılırken, dişi annesiyle birlikte sürüsü kalır.
Tek kamburlu ve iki kamburlu develerin geçiş vakaları bilinmektedir, bunun sonucunda bir kamburlu bireyler hayvanın sırtının tüm uzunluğu boyunca ortaya çıkmıştır. Dişi Mayıs adını aldı ve erkek bir erdemcidir.
Vahşi iki kambur develerin yaşam beklentisi yaklaşık 40 yıldır, evcil develer, vahşi hayvanların payına düşen tüm davalardan tükenmez, diğer kabilelerinden 5-7 yıl daha uzun yaşarlar.
Video: Bactrian Devesi (Camelus bactrianus)
Gönderen